A moose, a moose , a moose!!!
Door: Marielle
Blijf op de hoogte en volg Marielle
24 Juli 2011 | Canada, Red Lake
Om een moose te zien moet je eigenlijk heel vroeg in de ochtend, als het water nog zo dampt, en alles nog heel stil is, langs het meer kijken, in ondiepe baaien met veel waterplanten, die ze graag eten.
Het is echter lastig om aan deze criteria te voldoen. Om 6 uur opstaan is niet mijn sterke punt. En zodra we wakker zijn beginnen we met praten en dan is die moose ook al weg.
Ik had mijn verwachtingen op het zien van een moose dan ook maar niet te hoog ingesteld. Maar je weet het nooit...
Om een uur of 11 's ochtends zakken we de Talon River af. Een brede kreek, heel mooi en fatsoenlijk te bevaren. Als we een bocht om komen zie ik ineens een meter of 50 verderop in de rivier iets staan. Een? Moose!! Ik stik bijna in mijn eigen enthousiasme maar ik wil niet te hard praten omdat ik bang ben hem weg te jagen, dus ik sis naar achteren naar Shannon voor het geval ze hem niet gezien heeft, a moose, a moose, a moose!!! Ik val bijna uit de boot van opwinding. Een moose!!! Hij staat waterplanten te eten, met zijn hoofd onder water, en komt dan af en toe omhoog om even adem te halen met zijn hele gewei vol met planten, als een soort monster. Shannon heeft een goeie tactiek, als hij onder water is hoort hij ons niet en peddelen we een stukje dichterbij, en als hij dan weer omhoog komt laten we ons stil uitdrijven. Zoals dat spelletje "annemarie koekoek" wat we vroeger deden...
Zo kunnen we tot op een meter of 10 dichtbij komen. Met de camera (van Shannon) die 20 x inzoomt heb ik trouwens zowiezo al een geweldig uitzicht op de moose, zo goed dat ik de honderden muggen die op zijn rug zitten zelfs zie... arm dier.
Hij lijkt ons wel in de gaten te hebben maar is niet al te ongerust en gaat gewoon door met eten, tot we een meter of 15 bij hem (het is een meneer) vandaan zijn. Hij bekijkt ons, loopt iets van ons weg door het water, keert zich dan om, twijfelt even of hij juist naar ons toe wil lopen (uh? en dan?), en besluit dan toch om de rivier te verlaten en het bos in te gaan. Wauw! wat geweldig was dat!!
The criteria for seeiing a moose (early in the morning, quietness) are not always easy to obtain for us (me). So I didn't have much hope for seeing one. But you never know when you're lucky...
We were paddling down the Talon River that morning, a nice broad creek, when we came around the corner and saw a moose standing in the middle of the river, eating waterplants under water. When he lifted his head out of the water it was covered with plants, like a monster. A beautiful sight. I was so excited I nearly fell out of the boat, and kept hissing at Shannon, in case she hadn't noticed, a moose, a moose, a moose!!!! She laughed and kept paddling towards it. I was afraid we would scare him away, but the trick was to paddle when he had his head under water, and not to move when he had his head out of the water. Reminded me of this childrens game.... This way we got real close without stressing him. He saw us, looked at us, probably couldn't figure out what we were, but didn't get too worried and just kept on eating. We got as close as 15 meters. With Shannon's camera (she lended it to me very generously and I thanked her by totally using up the battery) I could zoom in 20 times to even see the hundreds of musquitos on it's back. Poor thing. We hang around a bit, watched him, and then he decided the show was over and walked out of the water into the woods.
What an experience!!!
Het is echter lastig om aan deze criteria te voldoen. Om 6 uur opstaan is niet mijn sterke punt. En zodra we wakker zijn beginnen we met praten en dan is die moose ook al weg.
Ik had mijn verwachtingen op het zien van een moose dan ook maar niet te hoog ingesteld. Maar je weet het nooit...
Om een uur of 11 's ochtends zakken we de Talon River af. Een brede kreek, heel mooi en fatsoenlijk te bevaren. Als we een bocht om komen zie ik ineens een meter of 50 verderop in de rivier iets staan. Een? Moose!! Ik stik bijna in mijn eigen enthousiasme maar ik wil niet te hard praten omdat ik bang ben hem weg te jagen, dus ik sis naar achteren naar Shannon voor het geval ze hem niet gezien heeft, a moose, a moose, a moose!!! Ik val bijna uit de boot van opwinding. Een moose!!! Hij staat waterplanten te eten, met zijn hoofd onder water, en komt dan af en toe omhoog om even adem te halen met zijn hele gewei vol met planten, als een soort monster. Shannon heeft een goeie tactiek, als hij onder water is hoort hij ons niet en peddelen we een stukje dichterbij, en als hij dan weer omhoog komt laten we ons stil uitdrijven. Zoals dat spelletje "annemarie koekoek" wat we vroeger deden...
Zo kunnen we tot op een meter of 10 dichtbij komen. Met de camera (van Shannon) die 20 x inzoomt heb ik trouwens zowiezo al een geweldig uitzicht op de moose, zo goed dat ik de honderden muggen die op zijn rug zitten zelfs zie... arm dier.
Hij lijkt ons wel in de gaten te hebben maar is niet al te ongerust en gaat gewoon door met eten, tot we een meter of 15 bij hem (het is een meneer) vandaan zijn. Hij bekijkt ons, loopt iets van ons weg door het water, keert zich dan om, twijfelt even of hij juist naar ons toe wil lopen (uh? en dan?), en besluit dan toch om de rivier te verlaten en het bos in te gaan. Wauw! wat geweldig was dat!!
The criteria for seeiing a moose (early in the morning, quietness) are not always easy to obtain for us (me). So I didn't have much hope for seeing one. But you never know when you're lucky...
We were paddling down the Talon River that morning, a nice broad creek, when we came around the corner and saw a moose standing in the middle of the river, eating waterplants under water. When he lifted his head out of the water it was covered with plants, like a monster. A beautiful sight. I was so excited I nearly fell out of the boat, and kept hissing at Shannon, in case she hadn't noticed, a moose, a moose, a moose!!!! She laughed and kept paddling towards it. I was afraid we would scare him away, but the trick was to paddle when he had his head under water, and not to move when he had his head out of the water. Reminded me of this childrens game.... This way we got real close without stressing him. He saw us, looked at us, probably couldn't figure out what we were, but didn't get too worried and just kept on eating. We got as close as 15 meters. With Shannon's camera (she lended it to me very generously and I thanked her by totally using up the battery) I could zoom in 20 times to even see the hundreds of musquitos on it's back. Poor thing. We hang around a bit, watched him, and then he decided the show was over and walked out of the water into the woods.
What an experience!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
